ثابت ها در C

در برنامه‌نویسی C، ثابت‌ها مقادیری ثابت هستند که در طول اجرای برنامه تغییر نمی‌کنند. ثابت‌ها خوانایی و نگهداری کد را بهبود می‌بخشند، زیرا به جای استفاده از مقادیر ناشناخته، نام‌های معنی‌دار برای مقادیر ثابت ارائه می‌دهند.

انواع ثابت‌ها در C

ثابت‌های مستقیم (Literal)
ثابت‌های تعریف‌شده با #define
استفاده از کلمه کلیدی const

1. ثابت‌های مستقیم

این مقادیر ثابت به طور مستقیم در کد نوشته می‌شوند. نمونه‌ها:

ثابت‌های عدد صحیح: 10، 0xA (هگزادسیمال)، 012 (هشت‌پایه)
ثابت‌های اعشاری: 3.14، 0.5e-3
ثابت‌های کاراکتری: 'A'، '\n'
ثابت‌های رشته‌ای: "Hello"

مثال:

printf(“The value is: %d”, 100); // 100 یک ثابت عدد صحیح است

2. ثابت‌های تعریف‌شده با `#define`

با استفاده از دستور پیش‌پردازنده #define می‌توان ثابت‌هایی ایجاد کرد. این روش مقدار ثابت را در هر جایی که نام آن استفاده شود، جایگزین می‌کند.

#define CONSTANT_NAME value

مثال:

#include <stdio.h>

#define PI 3.14159

#define MAX 100

int main() {

printf(“Value of PI: %.2f\n”, PI);

printf(“Max limit: %d\n”, MAX);

return 0;

}

نکات:

#define قبل از کامپایل جایگزین می‌شود.
هیچ نوع داده‌ای به #define نسبت داده نمی‌شود.

3. استفاده از کلمه کلیدی `const`

کلمه کلیدی const متغیرهایی را تعریف می‌کند که مقدارشان پس از مقداردهی قابل تغییر نیست. این روش ایمن‌تر از #define است زیرا از انواع داده‌ها پشتیبانی می‌کند و اطلاعات اشکال‌زدایی بهتری ارائه می‌دهد.

const data_type variable_name = value;

مثال:

#include <stdio.h>

int main() {

const float PI = 3.14159;

const int MAX = 100;

printf(“Value of PI: %.2f\n”, PI);

printf(“Max limit: %d\n”, MAX);

// PI = 3.14; // خطا: نمی‌توان مقدار ثابت را تغییر داد

return 0;

}

مزایای const:

تضمین ایمنی نوع داده.
محدود به دامنه (بر خلاف #define که جهانی است).

چرا از ثابت‌ها استفاده کنیم؟

خوانایی: ثابت‌ها کد را قابل فهم‌تر می‌کنند.
نگهداری: اگر مقدار ثابت نیاز به تغییر داشته باشد، تنها در یک مکان قابل به‌روزرسانی است.
جلوگیری از خطا: از تغییرات تصادفی در مقادیر ثابت جلوگیری می‌شود.